امیرالمؤمنین در روز عید فطر، خطاب به مردم مسلمان در خطبهی نماز میفرمود: اَلا فَلا تائِبٌ مِن خَطیئَتِهِ قَبلَ یَومِ مَنِیَّتِه؛ آیا کسی نیست که قبل از مرگ، قبل از فرارسیدن میعاد همهی انسانها و میعاد ناگزیر، از خطاهای خود و گناهان خود در نزد پروردگار توبه کند؟ اَ لا عامِلٌ لِنَفسِهِ قَبلَ یَومِ بُؤسِهِ وَ فَقرِه؛4 آیا کسی نیست که قبل از روز تنگدستی روز قیامت و آن روزی که انسان هیچ وسیلهای ندارد جز رحمت خدا و اعمالی که از پیش فرستاده باشد، و قبل از آنکه آن روز فرا برسد، قبل از آنکه مرگ فرابرسد، عمل بکند؟ یعنی در روز عید فطر، امیرالمؤمنین، عید و شادمانی مردم را گره میزد به توبه و انابه و تصمیم به عمل و ارتباط با خدا.