عظمت اسلام در طول تاریخ به مسلمانانِ ساخته و پرداخته و حقیقتاً آمادهی برای بندگی خدا است. ملّت ایران اگر آمادهی بندگی خدا نبود، نمیتوانست این حرکت عظیم را انجام بدهد و امروز به عنوان الگو و نمونهی جامعهی اسلامی در میان مسلمانان در سرتاسر عالم بلکه نمونهی مجاهدت و فداکاری و بیداری و آگاهی در میان همهی ملّتهای مستضعف معرّفی بشود. امروز هم اگر ملّت ایران بخواهد این بار سنگین امانت را بر دوش خود حمل کند و به سرمقصد مطلوب برساند، جز خودسازی هیچ راهی ندارد. ما باید به خدا اتّکاء و اتّکال3 کنیم و آن، چیزی جز بندگی خدا و تسلیم در مقابل خدا نیست. اتّکاء به خدا و اعتماد به وعدهی خدا از هر کسی برنمیآید؛ تنها کسانی میتوانند به خدا اتّکاء کنند که خدا در دل آنها باشد؛ خدا در یاد آنها باشد. اگر خدا در یاد انسان نباشد و فضای جان او را پُر نکند، انسان به خدا هم اعتماد نخواهد کرد و در میدانهای خطر نخواهد توانست با اعتماد به خدا حضور پیدا کند. قرآن راه را به ما نشان داده است؛ خوف از خدا و تقوای الهی و بندگی و تسلیم و خضوع در مقابل پروردگار، راه فلاح و رستگاری، هم در دنیا و هم در عقبا است.