بیانات و مکتوبات 1369
من چند سال قبل از این به یک مناسبتی، در یک صحبت تلویزیونی گفتم16 که بعد از دوران جنگ در سالهای ۱۳۲۰17 که بنده خیلی کوچک بودم، اجمالاً یادم می‌آید با اینکه آن وقت جنگ در ایران نبود، جنگ در دنیا بود و به ایران ربطی نداشت، امّا باد جنگ که به ایران خورده بود، تا مدّتها نان گندم پیدا نمیشد؛ خود ما در خانه‌ی خودمان نان جو میخوردیم. نان گندم پیدا نمیشد که مردم بخورند؛ مردم در شدیدترین وضع زندگی میکردند؛ قند و شکر پیدا نمیشد که مردم چایی‌شان را بتوانند با آن بخورند. امروز بحمداللّه ما هشت سال جنگ را تحمّل کردیم و آن‌جور مشکلاتی را نداریم؛ این به خاطر این است که ملّت پشت سر دولت است؛ به خاطر این است که ملّت بیدار است؛ به خاطر این است که مسئولان کشور دلسوزند و علاقه‌مندند. [اگر] با همین طریق پیش بروید، به فضل پروردگار و به اتّکاء به نیروی مخلصین این جامعه، این مشکلات برطرف خواهد شد و چشم دشمنان کور خواهد شد. ما هیچ احتیاجی نداریم به اینکه دشمنان سوگندخورده‌ی ما مثل آمریکا برای ما دل بسوزانند و ما هیچ به دنبال مذاکره و رابطه‌ی با آنها نیستیم. والسّلام‌علیکم‌ورحمة‌اللّه‌وبرکاته