پس، این توجّه چشمهای جستجوگر در سطح عالم روی ما بود و روزبهروز بیشتر شده و حالا هم به دلایل گوناگون این توجّه روی ما زیاد است؛ شاید بشود گفت بیش از همیشه است. ما باید حرفمان را بزنیم و بگوییم یعنی ملّت ایران و انقلاب باید آن حرف قاطع خودش را بگوید که چهکاره است، کدام طرفی است، کجا میخواهد برود؛ و این مسئلهی بسیار مهمّی است. البتّه ملّت حرفشان را گفتهاند؛ ما هیچ چیز کم نداریم در این زمینه. من چندی پیش2 گفتم که اگر کسی میخواهد بداند در ایران چه خبر است، نگاه کند به راهپیمایی [روز] قدس، نگاه کند به بیستودوّم بهمن، حالا نگاه کند به سالگرد امام تا بفهمد در ایران چه خبر است. ملّت ایران حرف خودش را به طور قاطع گفته لکن در مسائل جهانی اینجور نیست که یکی یک بار چیزی را بگوید و تمام بشود؛ نه، باید این استمرار حفظ بشود. این هم جهت دیگری که این روزها روزهای حسّاسی است.