یک مجموعه‌ی عظیمی، یک صحنه‌ی عظیمی پُر از مردم را فرض کنید؛ اگر در وسط این تشکیلات، دستگاه هدایت عمومی و مرکزی را یعنی دستگاه رهبری را فرض کنیم، آن پایگاه‌ها، آن مراکز نزدیک به ذهن مردم و به گوش مردم و به جسم مردم در سرتاسر کشور نمازهای جمعه‌اند؛ یعنی نمازهای جمعه در هر جایی از نقاط کشور، بهری15 و بخشی از کار دستگاه رهبریِ این کشور را دارند انجام میدهند: مردم را توجیه میکنند، مردم را به استقامت در راه وادار میکنند، مردم را از اشتباهات دور نگه میدارند، ذهن مردم را با معارف لازم آشنا میکنند، دشمنان را نسبت به نفوذ در اذهان مردم مأیوس میکنند، مانع میشوند از اینکه دشمن بتواند روی مردم اثر سوء بگذارد، مردم را به حرکت و تلاش در مجموعه‌ی کلّی نظام وادار میکنند؛ چون وقتی نظام مردمی است، مردم همه باید حرکت کنند تا نظام راه بیفتد؛ وَالّا اگر عدّه‌ای از مردم حرکت نکردند، حرکت نظام کند خواهد شد. چه کسی در همه‌ی کشور مردم را به حرکت دائمی وامیدارد؟ ائمّه‌ی جمعه. مسئولان انقلاب در سرتاسر کشور، ائمّه‌ی جمعه‌اند؛ پایگاه‌های هدایت و رهبری مردم در سرتاسر کشور ائمّه‌ی جمعه‌اند؛ سنگرهای دفاع معنوی در مقابل دشمنان در سطح جامعه، ائمّه‌ی جمعه‌اند؛ این اهمّیّت ائمّه‌ی جمعه. اگر این دستگاه امامت جمعه و نمازهای جمعه از انقلاب گرفته بشود، انقلاب یقیناً لطمه‌ای سخت خواهد خورد؛ و یکی از بزرگ‌ترین کارهای امام بزرگوارمان (رضوان اللّه تعالیٰ علیه) همین ایجاد و تأسیس نمازهای جمعه بود. نماز جمعه را ایشان به ما دادند، به این ملّت دادند؛ ما سالهای متمادی بود که از نماز جمعه محروم بودیم: یا نداشتیم، و در یک جاهایی هم خیلی بندرت پیدا میشد، آن تأثیری را که نماز جمعه در حکومت اسلامی میتواند داشته باشد، قهراً آنها نداشت، و یک جاهایی هم که اصلاً افراد ناجوری بودند، که محلّ بحث نیست. این مسئله‌ی نماز جمعه است.

«15»