آزادگی روحانیّون و علمای دین و عدم نفوذ قدرتهای داخلی و جهانی در آنان، موجب آن بوده است که قلدران و حکمرانان خودسر هیچ گاه نتوانند این مجموعهی ربّانی را از سر راه مفسدهجوییها و خیانتهای خود بردارند و اگر جمعی از معمّمینِ سرسپرده و آخوندهای درباری به طمع حُطام25 ناپایدار دنیا بر سر سفرهی ستمگران نشسته و قولاً و عملاً آنان را تأیید کردند، اکثریّت علما و روحانیّون و فضلا و طلّاب جوان در حصار مناعت26 و پرهیزکاری و پاکدامنی باقی مانده و اراده و توان مبارزهی صادقانه و قدرتمندانه را حفظ کردند و اعتقاد راسخ به روحانیّت شیعه را در دل آحاد مردم، زوالناپذیر ساختند.