بیانات و مکتوبات 1369


افسوس که برای ما خاکیان، از آن آئینه‌بندان جشن ملکوتی، بارقه‌ی تسلّایی نمیدرخشید و جز اشک دیدگان، نَمی بر آتش هجران آن قبله‌ی دلها افشانده نمیشد. شور عزا در غم پدر مهربان، معلّم دلسوز و مرشد حکیم و دیده‌بان همیشه بیدار و طبیب درد و درمان‌شناس و سروش رحمت خدا بر امّت و یادگار انبیا و اولیا در زمین، اهل زمین را میگداخت و غمی بی‌تسلّا بر آنان فرو میریخت. زمان، یگانه‌ی خود را از دست داد و زمین گوهری یک‌دانه را در خود گرفت. پرچم‌دار بزرگ اسلام پس از عمری مبارک که در راه اعتلای اسلام سپری شده بود، دنیا را وداع کرد و قطب عالم امکان و ولیّ‌اللّه‌الاعظم (ارواحنا فداه) در مصیبت خلیفه‌ی خود سوگوار شد.

«5»