در دوران سلطهی استکبار، غفلت از توحید ناب اسلامی و مفهوم زندگیشمولِ آن بود که صحنه را برای بتهای استعمار باز گذارْد و به خداوندان زر و زور فرصت تاخت و تاز داد. دشمنان با نقشههای از پیش آماده شده، دین را در کشورهای اسلامی از صحنهی زندگی راندند و شعار جدایی دین از سیاست را در این کشورها تحقّق بخشیدند. نتیجه این شد که پیشرفت علمی غرب بتواند این کشورها را یکباره به صورت تابعی از کشورهای صنعتی درآوَرد و سرنوشت سیاسی و اقتصادی آنها را برای مدّتهای طولانی و جبرانناپذیر، به دست غارتگران غربی بدهد.