فقط دو نقطه هست که دشمنان جهانی اسلام به آن دو نقطه چشم دوختهاند و امید بستهاند و ملّت ایران باید متوجّه آن دو نقطه باشد: یک نقطه مسئلهی وحدت و یکپارچگی است. دشمنانی که هنوز نسبت به انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نیّات خصمانه و شومشان را درصددند اِعمال بکنند، چشم امید بستهاند به اختلافات؛ میترسند از وحدت و یکپارچگی شما مردم؛ این را متوجّه باشید. ملّت ایران به هیچ قیمت باید وحدت و یکپارچگی خودش را از دست ندهد. مسئولان باید متوجّه باشند که با این یکپارچگی عظیم چگونه باید برخورد کرد و رفتار کرد. نویسندگان، گویندگان، کسانی که پشت تریبونها قرار میگیرند چه تریبونهای عمومی، مثل مجلس شورای اسلامی و رادیو و تلویزیون و چه تریبونهای محدودتر، سخنرانیها در مساجد، در حسینیّهها و هر جا با مردم روبهرو هستند باید زبانشان و عملشان هر دو در خدمت وحدت و یکپارچگی باشد. هیچ کس به هیچ عنوانی نباید حرکتی بکند که مردم را یا عدّهای از مردم را در مقابلهی با یکدیگر برانگیخته کند؛ هیچ بهانهای نباید پذیرفته باشد. اختلاف سلیقه، اختلاف خط، اختلاف مذاق، نباید موجب اختلاف و شکاف میان مردم بشود. این وحدت و یکپارچگی را که شما مردم در جنگ نشان دادید، در اوّل انقلاب نشان دادید، در حمایت از امام نشان دادید، در رحلت امام نشان دادید و در تمام قضایا در طول این یازده سال نشان دادید، قویترین حربهی شما و مایهی مأیوس کردن دشمنان شما است.