البتّه یک مرحله پایین‌تر، آن بی‌تفاوت‌ها هستند؛ کسانی هستند که واقعاً نسبت به انقلاب بی‌تفاوتند؛ این هم به نظر ما پسندیده نیست. بعضی امروز همان‌جور صحبت میکنند، همان‌جور مینویسند، همان‌جور منبر میروند، همان‌جور تبلیغ میکنند که قبل از انقلاب میکردند. انگار نه انگار در این مملکت، انقلابی به وجود آمده، اسلام زنده شده، اسلام مطرح شده، قرآن احیا شده، شریعت اسلامی مبنای نظام اداره‌ی کشور قرار گرفته؛ انگار این چیزها اتّفاق نیفتاده. نسبت به نظام بی‌تفاوت [هستند]؛ چرا، نسبت به بعضی از اشکالات و نارسایی‌ها خیلی تیز و دقیقند. کسانی را ما می‌شناسیم که در تمام دوران تسلّط طاغوت، یک کلمه حرف به عنوان نهی از منکر در مقابل آن همه مفاسد به زبانشان جاری نشد، حالا در نظام اسلامی که جُلّ17 امور و عمده‌ی امور، در جهت صلاح، در جهت رشد، در جهت تقوا، در جهت حاکمیّت دین است، حسّاس شده‌اند! یک گوشه‌ای تا یک اشکالی به وجود بیاید، فوراً زبان به اعتراض بلند میکنند. البتّه ما از اعتراض نمیترسیم، اعتراض بکنند؛ امّا ارزش این افراد پایین است؛ اینهایی که نسبت به نظام اسلامی آن حسّاسیّت دفاع را ندارند، پایینند.

«13»