بیانات سال 1369
دوّم، اتقان. اگر ما بسرعت پروندهها را مدام ببینیم و تمام کنیم، ببندیم و کنار بگذاریم امّا غیر متقن، خیلی خوب است؟ خب، رسیدگیای که متقن نباشد، با توجّه به جوانب قضیّه و شواهد و دلایل نباشد، این میخواهد سریع باشد، میخواهد بَطیء7 باشد؛ [فرقی نمیکند!] حالا فرض کردیم بطیء [باشد]، چه ضرری دارد؟ اصلاً رسیدگی نشود، بهتر از این است که اینجور بشود. وقتی بنا شد که خلاف واقع و خطا و اشتباه در آن وجود داشته باشد، در این صورت سرعت چه حُسنی محسوب میشود؟ پس این دو باید با هم رعایت بشود: اتقان و سرعت.