اگر در جایی شما احساس کردید که این مسئولیّت شما در اینجا موجب این است که کارها آنجا راکد بشود، حتماً مسئولیّت را واگذار کنید؛ بعضی از برادرها [اینجور] هستند که باید انشاءاللّه مسئولین محترم قوّهی قضائیّه یک فکر درست و حسابی برای آن بکنند. یک آقایی است که اشتغالات خیلی زیادی دارد، حالا اینجا هم مثلاً یک دادگاهی، یک محکمهای، دادسرایی به او سپرده شده و این [فرد] نمیرسد و همین طور مانده آنجا؛ خب، این شغل را واگذار کنند به یک نفر دیگر که بیاید سریع این کار را انجام بدهد؛ یعنی اینجور نباشد که شغل برای ما مسئلهی اوّل باشد؛ مسئلهی اوّل، [انجام] کار است؛ غرض، این قضاوت خیلی مهم است. حالا بنده نمیخواهم آن روایات و آیات، را بخوانم که خود شماها میدانید و بعضی هم به خاطر همان روایات و آیات، نزدیک دستگاه قضائی نمیشوند.8 ما [این را] نمیگوییم که باز بعضیها بگویند خب حالا که این قدر سخت است، پس خداحافظ شما؛ نه، کار بافضیلت یعنی این. این انقلاب در گرو کار شما است.