اجتماع خبرگان رهبری، در نظام جمهوری اسلامی تعیین‌کننده‌ترین و مهم‌ترین رکن از ارکان این نظام است. هیچ کدام از ارکان نظام جمهوری اسلامی چه آنچه به تقنین ارتباط پیدا میکند یا به اجرا و غیر آنها از لحاظ تعیین‌کننده بودن و آثار ماندگاری را باقی گذاشتن، به اهمّیّت این اجتماع نیست؛ این معنا موجب میشود که مسئولیّت این جمع و آحاد تشکیل‌دهنده‌ی این جمع، عظمت پیدا کند. در نظام جمهوری اسلامی همه مسئولند، امّا میان سطح مسئولیّتها تفاوت هست و این مسئولیّت، بالاترین است. و قاعدتاً در نظام جمهوری اسلامی، اگر کسی که مسئولیّتی بر دوش گرفته، اخلاص و قصد قربت و نیّت برای خدا نداشته باشد، تحقیقاً مغبون شده؛ اگر اخلاص و عمل لِلّه و تلاش منهای انگیزه‌های غیر الهی بود، هر مسئولیّتی گوارا است، هر کار سنگینی تحمّل کردنی است، هر باری برداشتنی است و بالاخره این کار یا به نتایج مطلوب خواهد رسید یا نه؛ علی‌ایّ‌حال وقتی که با نیّت صحیح همراه بود، انسان مأجور است و هر چه بار سنگین‌تر، اجر هم بیشتر؛ امّا اگر در تحمّل مسئولیّتها اغراض دیگر و دواعی3 و انگیزه‌های دیگر دخالت بکند، کار بسیار مشکل خواهد شد؛ چون در نظام اسلامی که بحمداللّه ما از آن برخوردار هستیم، مابِازاء دنیوی طبقِ معمولِ همه جای عالم در مقابل مسئولیّتها نیست. همان‌طور که امام راحل (رضوان اللّه تعالی علیه) در یکی از پیامهایشان شاید به همین مجلس یا مجلس شورای اسلامی فرموده بودند، این مسئولیّتهای سطح بالا در نظام جمهوری اسلامی به معنای کار بیشتر، اشتغال بیشتر، دغدغه‌ی بیشتر و لزوم تلاش بیشتر است و نه چیز دیگر. اگر نیّت خالص و هدف صحیح، با توجّه به آنچه وضع و اقتضای زمان میطلبد باشد، بنده و شما آقایان و دیگر مسئولین سربلند و روسفید خواهیم بود ان‌شاءاللّه؛ و اگر خدای ناکرده در این خللی باشد، مشکلات زیادی به وجود خواهد آمد. البتّه بنده قصد ندارم که در مجمع شما بزرگان و اَعلام و معلّمین اخلاق و اخلاص نصیحت اخلاقی بکنم؛ جمع شما بی‌نیاز از این حرفها است لکن مذاکره‌ی حقایق و دَوَران حرف بین گوینده و شنونده فواید زیادی دارد. این مطلب اوّل است که هر کدام از ما در هر بخشی از این مسئولیّت عظیمی که امروز متوجّه به ملّت ایران، بالخصوص موظّفین و مسئولین و متصدّیان امور است قرار داریم، باید همه‌ی همّتمان را متوجّه به این و متمرکز در این بکنیم که وظیفه‌ی الهی را تشخیص بدهیم و بر طبق آن عمل کنیم.

«3»