و ثانیاً این نکته که مهم است و حرف اصلی بنده است: ادامه‌ی این حرکت اسلامی و توفیق اسلام در مقابله‌ی با کفر و استکبار جهانی، به میزان زیادی عرض نمیکنم صددرصد، لکن نزدیک به صددرصد منوط و مربوط است به کیفیّت حرکت ما در آینده؛ باید ایران اسلامی در خطّ اسلام پافشاری کند و با استقامت باقی بماند، باید ایران اسلامی پرچم‌دار معنویّت اسلام باشد؛ نه فقط اینکه ما یک انقلابی بودیم، نظامی بر اساس یک مکتبی تشکیل دادیم، دولتی شدیم مثل دولتهای دیگر عالم و دل خوش کنیم که حالا تفکّرات مختلفی، نظامهای گوناگونی بر دنیا حاکمند، یک مملکت پنجاه‌میلیونی هم در اختیار ما اسلامیّین است؛ این خیلی کم است، این خیلی کوچک است. باید معنویّت اسلام که بیشترین جاذبه‌ی اسلام مربوط به همین معنویّت است، در این دنیای تاریک مادّی [حفظ شود؛ باید] قداست اسلام با همان درخشندگی که از اوّل انقلاب تا حالا در عمل ملّت و رهبر عظیم‌الشّأن فقید (رضوان اللّه تعالی علیه) نشان داده شده، باز هم نشان داده بشود؛ باید همان احساس قدرت و ابراز اقتداری که ناشی از اتّکال7 به خدا است و امید داد به ملّتها و آنها را از حالت انفعال خارج کرد، باز هم از ایران اسلامی مشاهده بشود؛ همان پیوند مستحکم بین آحاد این ملّت و توده‌های عظیم و میان رهبران اسلامی و علمای دین که حاکی از ایمان مردم به اسلام بود، باید باز هم مشاهده بشود و محسوس باشد؛ و باید همان رابطه‌ی مستحکم بین مردم و بین مسئولین که پرچم‌داران این نظام هستند و تا کنون رمز وحدت و یکپارچگی این ملّت همین مطلب بوده، باز هم مشهود باشد و محسوس باشد. و معلوم است که نقش علمای اَعلام و بخصوص امثال شما آقایان که بحمداللّه در میان مردم از آبرو و اعتبار و حیثیّت والایی برخوردار هستید، در حفظ و ادامه و ایجاد و تقویت چنین چیزهایی غیر قابل انکار است. امروز بحمداللّه نظام جمهوری اسلامی همه‌ی ارکان یک نظام مقتدر را با خود دارد؛ ما میتوانیم آن نظامی باشیم که ملّتها به ما نگاه کنند و نیرو بگیرند و امید بگیرند و احساس قدرت بکنند؛ همچنان که تا کنون بوده‌ایم؛ ما میتوانیم آن ملّتی باشیم که زندگی ما، جریان امور در داخل کشور ما، وضع اقتصادی ما، وضع قضائی ما، وضع عدالت در میان ما، حاکمیّت عدل و انصاف در جامعه‌ی ما، به نحوی باشد که ملّتهای دیگر را تشویق کند و آنها را به پیمودن این راه ترغیب کند و امیدوار کند.

«8»