1. در ابتدای این دیدار که در پایان سمینار سهروزهی رؤسای نمایندگیهای سیاسی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور برگزار شد آقای علیاکبر ولایتی (وزیر امور خارجه) مطالبی بیان کرد. 2. کشور آلمان پس از جنگ جهانی دوّم (1945 میلادی) به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد و جمهوریهای دموکراتیک آلمان (شرقی) و فدرال آلمان (غربی) شکل گرفتند. امّا پس از 45 سال و با فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی و فرو ریختن دیوار برلین، مجدّداً این دو بخش در سال 1990 میلادی با یکدیگر متّحد شدند. 3. جنگ جهانی دوّم در اروپا و همکاریهای نظامی و اقتصادی در طول این جنگ، احساس خطر مشترک در محیط بینالمللی جنگ سرد، سیاستمداران و رهبران خواهانِ وحدت و نهضتهای وحدتطلبانهی مردمی، از عوامل مهمّ روند همگرایی و اتّحاد در اروپا محسوب میشود. در دههی 1970 میلادی، نظرخواهی عمومی از مردم برای تشکیل «کشورهای متّحد اروپا» با استقبال روبهرو گردید؛ و در اوّلین انتخابات مستقیم پارلمانی اروپا در اواخر سال 1979 میلادی، 110 میلیون اروپایی برای انتخاب نمایندگان «پارلمان اروپا» به پای صندوقهای رأی رفتند. سرانجام در دههی 1990 میلادی ایجاد اروپای واحد که فراتر از اتّحاد یکپارچگی اقتصادی بود، به مرحلهی قطعی رسید. 4. اشاره به روند افول و فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی. گورباچف پس از رسیدن به قدرت در 1985 برای غلبه بر مشکلات عدیدهی شوروی، بمرور از همهی سنگرهای ایدئولوژیک حزب کمونیست عقبنشینی کرد. که میتوان به استقراض از کشورهای غربی، عقبنشینی از سیاست صدور انقلاب، توقّف حمایت مادّی و معنوی از کشورهای اردوگاه شرق اشاره کرد، امّا کارشکنی فنسالاران حزبی (آپاراتچیکها) در اجرای برنامههای گورباچف، فاجعهی اتمی چرنوبیل و کمبود موادّ غذائی و کسری بودجه و وقوع انقلاب اسلامی در ایران (که قطب سوّم قدرت را در جهان ایجاد کرد) و ... همهوهمه دست به دست هم داد تا زمینهی فروپاشی شوروی فراهم گردد.