بیانات و مکتوبات 1369
لذا واقعاً این را من از صمیم قلب عرض میکنم؛ اوّل‌حرفی که باید به مسئولین این تشکیلات زد، خداقوّتی و تشکّر است؛ این واقعیّت است. شما خیلی کار مهم و کوبنده‌ی اعصاب و پُردغدغه‌ای را انتخاب کرده‌اید. هر نمونه‌ی خوبی، هر اثر مطلوبی که در کار شما مشاهده بشود، واقعاً جای این دارد که عمیقاً و صمیمانه از شما تشکّر بشود. بنده هم این تشکّر را از شما دارم و امیدوارم خداوند به شماها کمک کند تا بتوانید این کار را خوب و کامل و متکامل ادامه بدهید. امّا باید به این فکر باشید که کار را متکامل کنید، یعنی روزبه‌روز باید بهتر بشود. درست است و من هم این معنا را تصدیق میکنم که بین صداوسیمای کنونی جمهوری اسلامی و آنچه مورد توقّع است، فاصله است. این فاصله را چه کسی باید پُر کند؟ هیچ کس نمیتواند پُر کند مگر شما؛ یعنی مسئولین و دست‌اندرکاران. از بیرون و بدون اطّلاع و آشنایی با مشکلات نمیشود این کار را کرد؛ از درون و با مدیران دلسوز، با کارگزاران علاقه‌مند، با ابتکارهایی که در کارها اِعمال خواهد شد، با بشدّت احساس مسئولیّت [کردن]؛ این عملی است و ما باید این کار را بکنیم.