بیانات و مکتوبات 1369
جمهوری اسلامی از لحاظ معنای تحت‌اللّفظی به معنای این است که این حکومت، بر دو پایه استوار است: یکی «جمهور مردم»، یعنی آحاد مردم و جمعیّت کشور هستند که امر اداره‌ی کشور و تشکیلات دولتی و مدیریّت کشور را تعیین میکنند؛ و دوّم «اسلامی»، یعنی این حرکت مردم بر پایه‌ی تفکّر اسلام و شریعت اسلامی است؛ و این یک امر طبیعی است. در کشوری که اکثریّت قریب به تمام آن، مسلمان هستند آن هم مسلمان مؤمن و معتقد و عامل، که در طول زمان این ایمان عمیق خودشان به اسلام را ثابت کرده‌اند و نشان داده‌اند اگر حکومتی مردمی است، پس اسلامی هم هست. مردم اسلام را میخواهند؛ این از روز اوّل گفته شد و در طول سالهای متمادی تجربه شد؛ و امروز هم واضح‌ترین حقیقت در نظام ما این است که آحاد مردم و توده‌ی مردم از نظام حاکم بر کشور میخواهند که مسلمان باشد و مسلمانی عمل کند و اسلام را در جامعه تحقّق ببخشد. خب، این حکومت و این نظام با این نام در دنیا اعلام شد و تشکیل شد؛ مردم هم رأی دادند. رأی را هم همان‌طور که عرض کردم در حقیقت مردم به اسلام دادند؛ نام جمهوری اسلامی را حاکی از اسلام دانستند، لذا آرائشان را به نام «جمهوری اسلامی» به صندوق ریختند.