خطبه‌ی اوّل بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرّحیم الحمد للّه ربّ العالمین. نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّی و نسلّم علی حبیبه و نجیبه و خیرته فی خلقه سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین سیّما بقیّة اللّه فی الارضین. قال اللّه الحکیم فی کتابه: یًّاَیُّهَا الَّذینَ ءامَن‌وا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّی‌امُ کَم‌ا کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِن قَبلِکُ‌م لَعَلَّکُم تَتَّقون.2 شروع ماه مبارک رمضان در حقیقت عید بزرگی برای مسلمانها است و جا دارد که ورود این ماه را مؤمنین به یکدیگر تبریک بگویند و یکدیگر را به استفاده‌ی هر چه بیشتر از این ماه توصیه کنند؛ چون ماه ضیافت الهی است. بر سر سفره‌ی پروردگار منّان و کریم در این ماه، فقط مؤمنین و کسانی که اهل ورود در این ضیافتند، می‌نشینند؛ این غیر از سفره‌ی عامّ کرم الهی است که همه‌ی انسانها، بلکه همه‌ی موجودات عالم از آن بهره‌مندند؛ این سفره‌ی خواص است؛ ضیافت خاصّان پروردگار است.

«1»