بیانات و مکتوبات 1369
الزام و اجبار مردم به روشهای گوناگون زندگی، تا آنجایی که منافات با فرهنگ غربی نداشته باشد، برای غربی‌ها مجاز است؛ هیچ ایرادی ندارد. بارها عرض کرده‌ایم،23 غرب با کشورها و دولتهایی رابطه‌ی حسنه دارد که این دولتها و کشورها از ابتدائی‌ترین روشهای دموکراسی هم محروم و دورند. الان در همین منطقه‌ی خلیج فارس شما نگاه کنید؛ کشورهایی که پارلمان ندارند، انتخابات ندارند، مجلس قانونگذاری ندارند، رئیس کشور را مردم انتخاب نمیکنند ارثی انتخاب میشود، روشهای عهد دقیانوس! قوانین کشور را پارلمان و نمایندگان مردم وضع نمیکنند، [بلکه] امیر و سلطان وضع میکند؛ از این‌جور کشورها ما در حاشیه‌ی خلیج فارس کم نداریم؛ غرب نسبت به اینها هیچ حسّاسیّتی نشان نمیدهد؛ نه دولتهای غربی، نه مجامع به‌اصطلاح حقوقی که برای دفاع از آزادی‌ها و حقوق بشر تشکیل شده‌اند و کار میکنند، نسبت به آنها هیچ حسّاسیّتی نشان نمیدهند. در حالی که جمهوری اسلامی ایران مستقل‌ترین و قوی‌ترین پارلمان و مجلس شورا را دارد. در کمتر کشوری در دنیا و شاید بتوانم بگویم در هیچ کشوری، شما پارلمانی به قوّت و استقلال مجلس شورای اسلامی ما پیدا نمیکنید؛ چون آن پارلمان‌هایی که به وسیله‌ی احزاب اداره میشوند، فردِ وکیل و نماینده، تابع نظر حزب است؛ اینجا نه، حزبی هم در کار نیست؛ جناحهای سیاسی هستند، امّا جناحها هیچ کدام سلطه‌ای بر رأی آن نماینده‌ی مجلس ندارند؛ او خودش است که آزاد و مستقل انتخاب میکند. ما در دنیا چنین مجلسی را کجا داریم؟