و تقوا وصیّت اوّل و آخر پیغمبران است. در قرآن، در سوره‌های مختلف میخوانید که انبیای الهی اوّلین سخنی که به مردم گفته‌اند، توصیه‌ی به تقوا است. اگر تقوا باشد، هدایت الهی هم هست؛ و اگر تقوا نباشد، هدایت الهی هم به صورت کامل، گیر فرد و جامعه‌ای نمی‌آید. این روزه مقدّمه‌ی تقوا است. در یک آیه‌ی قرآن در سوره‌ی حدید، خداوند میفرماید: یًّاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَءامِنوا بِرَسولِه؛ یُؤتِکُم کِفلَ‌ینِ مِن رَحمَتِه؛ وَ یَجعَل لَکُم نورًا تَ‌مشونَ بِه؛6 تقوا موجب میشود که خدای متعال نوری را در قلب شما و زندگی شما و راه شما قرار بدهد که بتوانید در پرتو آن نور حرکت کنید و راه زندگی را پیدا کنید. بشر نمیتواند با سردرگمی حرکت کند. بدون شناختن مقصد و هدف، حرکت انسانی میسور نیست. این نوری که میتواند هدف را و سرمنزل را و راه را به ما نشان بدهد، ناشی از تقوا و پرهیزکاری است. و توصیه‌ی همه‌ی انبیا و اولیا تقوا است.

«5»