بیانات و مکتوبات 1369
خب، از شعار و حماسه، از خشنودی از آنچه گذشت یک لحظه خارج بشویم، ببینیم تکلیف ما چیست؟ تکلیف ما این است که این ارتباط و پیوند با خدا را هرگز قطع نکنیم؛ هم یک‌یک ما ارتباطمان را با خدا حفظ کنیم، هم مجموع ما ارتباط را با خدا حفظ کند. ارتباط یک‌یک ما با خدا به این است که عمل خود، قلب خود، اخلاق خود، رفتار خود را طبق پسند و رضای الهی قرار بدهیم؛ از خودخواهی پرهیز کنیم؛ از دروغ، از تهمت، از فریب، از حاکم کردن نفْس و خواهشهای نفسانی بر زندگی خود از این چیزها پرهیز کنیم. یاد خدا و ذکر خدا و توجّه به خدا و مبارزه‌ی با نفْس و عبادت واقعی و اتّصال حقیقی با خدا را روزبه‌روز در عمل شخصی و فردی خودمان تقویت کنیم؛ این وظیفه‌ی یکایک ما است. وظیفه‌ی جمعی ما به عنوان یک جامعه، به عنوان یک نظام، به عنوان یک دولت و یک حکومت این است که احکام الهی را در سطح جامعه معیار و ملاک عملِ عمومی قرار بدهیم: قانون بر اساس دین خدا همچنان که بحمداللّه مجلس شورای اسلامیِ ما و شورای نگهبان این مسئولیّت را داشته‌اند و همیشه هم رعایت شده دولت در خطّ دین خدا، کارگزاران دولتی همه در سایه‌ی دین الهی و دستورات الهی. همین برادرانی که اینجا هستید برادران مربوط به مسائل تربیتی تربیت بر اساس دین و معیارهای دین را برنامه‌ی خودشان قرار بدهند و کوچک‌ترین کوتاهی و سستی در این راه را روا ندارند.