بیانات سال 1369


من وقتی نگاه میکنم به منظره‌ی آزادی اسرای عزیزمان، این آزادگان عالی‌قدرمان [میبینم] اینها مثل کوه و مثل فولاد، استوار برگشته‌اند و ملّت [هم] که اینها را استقبال میکند، همان روحیه‌ای را نشان میدهد که در طول این ده سال، دوازده سال در حسّاس‌ترین مواقع نشان داده. جوانهای عزیز، بچّه‌های عزیز، رزمندگان عزیز! شماها وقتی رفتید به جبهه، این ملّت همین‌جور با شور و شوق و شعار شماها را بدرقه کرد، حالا هم که برگشتید، باز با همان شور و شوق و شعار دارد شما را استقبال میکند؛ این ملّت، ملّت فوق‌العاده‌ای است، این ملّت یک ملّت بی‌نظیری است؛ در آگاهی هم بی‌نظیر است، در شجاعت هم بی‌نظیر است، در پایداری هم بی‌نظیر است؛ مواضع این ملّت مواضع مستحکمی است. خدا را سپاسگزاریم که مسئولین این ملّت هم از خود همین ملّت [هستند]، مثل آنها فکر میکنند، مثل آنها حرف میزنند، مثل آنها عمل میکنند، مثل آنها زندگی میکنند. ما نگرانی نداریم؛ ما از کسی نمیترسیم، ما از چه کسی بترسیم؟ فَلا تَخشَوهُم وَاخشَون؛9 خدای متعال میفرماید از هیچ قدرتی نهراسید. ملّت ما از هیچ قدرتی نهراسیده است، باز هم نمیهراسد و هیچ قدرتی، هیچ غلطی نسبت به این انقلاب و نسبت به این کشور نمیتواند انجام بدهد. برمیگردم به حرف اوّل؛ اگر میخواهید همان امّتی باشید که «کُنتُ‌م خَیرَ اُمَّةٍ اُخرِجَت لِلنّ‌اس»،10 ارتباطتان را با خدا حفظ کنید؛ این دلها را پُر کنید از یاد خدا، جلا بدهید به محبّت خدا، منوّر کنید به ذکر الهی. این آن کیمیا و آن کبریت احمری11 است که همه چیز در مقابل آن کوچک است.

«11»