حالا امروز لشکر کشیده‌اند به خلیج فارس که چرا عراق به کویت تجاوز کرده!4 البتّه تجاوز بسیار کار بدی است، آنها هم بیخود کردند تجاوز کردند؛ مجبور هم خواهند شد که از این تجاوز عملاً اظهار پشیمانی کنند و عقب بکشند؛ در این شکّی نیست؛ امّا آیا آن کسانی که به عنوان مقابله‌ی با تجاوز و بر هم زدن نقشه‌ی جغرافیایی منطقه، وارد منطقه شده‌اند، راست میگویند؟ [آیا] اینها مقابل تجاوز می‌ایستند یا برای منافع خودشان دارند سینه میزنند؟ اگر شما که آمریکا هستید، شما که سرمایه‌دارهای بزرگ دنیا هستید، برای منافع خودتان دارید تلاش میکنید، چه لزومی کرده این ملّتهای منطقه، زجر و شکنجه‌ی حضور شما در این منطقه را بکشند؟ حضور آمریکا برای کشورهای منطقه‌ی خلیج فارس و هر جایی که اینها حضور پیدا کنند، نامیمون و مِیشوم5 است. اینها جایی امنیّت نمی‌آورند؛ اینها اهل مقابله‌ی با تجاوز نیستند، خودشان متجاوزند. مگر تجاوز به کویت فرق دارد با تجاوز به گرانادا6 و پاناما7 و بقیّه‌ی جاها؟ اگر اینها با تجاوز مخالفند، چرا اعضای دائمی شورای امنیّت در مقابل آنها این‌جور موضع‌گیری نکردند؟ چطور تجاوز را آمریکا بکند خوب است، دیگری بکند بد است! هر کسی تجاوز بکند بد است؛ ما با تجاوز مخالفیم. ما آن روزی که نیروها و متجاوزین عراقی در داخل خاک ما بودند، سالهای متمادی گفتیم اینها متجاوزند، باید متجاوز تنبیه بشود، گفتیم اگر امروز متجاوز تنبیه نشود، تجاوز باقی خواهد ماند در منطقه‌ی حسّاس خلیج فارس؛ آن روز چون همه‌ی آنها علیه اسلام همدست شده بودند، کسی از ما این حرف را گوش نکرد؛ امروز به شرّش گیر کرده‌اند. امروز هم من میگویم دشمنیِ اصلی اینها با اسلام است؛ همه‌ی اینها حاضرند در صورتی که منافعشان ایجاب بکند باز علیه اسلام همدست بشوند؛ آماده‌اند. آنچه برای اینها اهمّیّت دارد، بیداری ملّتها، آگاهی ملّتها، ایستادگی ملّتها است که اسلام این بیداری را و آگاهی را و استقامت را میدهد.

«8»