راجع به مسئلهی اوّل، عقیدهی ما هم همین است که تکیه بایستی بر روی آموزش در داخل باشد؛ البتّه راه خارج را ما نمیبندیم؛ دریک مواردی در شورای عالی انقلاب فرهنگی هم دو سه سال پیش بحث شد و نظر برادرانی هم که دستاندرکار بودند از همین برادران خوب حزباللّهی مخلصِ دانشگاهی همین بود؛ یک جاهایی لازم است که ما بفرستیم عناصر خودمان را تا بروند از علم استفاده کنند. علم اگر بیرون بود، این هیچ امتیاز و ترجیحی ندارد که ما بگوییم «نرو، ما نمیفرستیم، همین جا بخوانید»؛ این غلط است، لکن نه به آن صورتی که در گذشته بوده، نه به آن صورتی که رعایت ضوابط نشود؛ نه به آن صورتی که روح تعلیم و تربیت در داخل و توان تعلیم در معلّمین و اساتید بمیرد؛ به این صورتها نه؛ لکن ما هم قبول داریم، توصیه هم کردهایم و میکنیم انشاءاللّه هر موقعیّتی پیش بیاید این معنا را.