یک نکتهای هم دربارهی انتخابات مجلس خبرگان10 لازم است عرض بکنم. اوّلاً ملّت عزیز توجّه داشته باشند مجلس خبرگان بسیار پایگاه و جایگاه رفیع و باعظمتی دارد. در حسّاسترین و خطرناکترین لحظات زندگی ملّت ما و نظام ما این مجلس است که باید به داد ملّت برسد؛ این منتخبین ملّتند که باید دِین خودشان را به ملّت در آن لحظهی خطیر [ادا و وظیفهی خود را] ایفا کنند. انتخاب رهبر کار مهم و اساسی و بسیار تعیینکنندهای که بر عهدهی مجلس خبرگان است چیز کمی نیست؛ این مجلس خیلی جایگاه مهمّی دارد. مردم باید دستِکم نگیرند این انتخابات را؛ همه شرکت کنند، همه احساس وظیفه کنند در فرستادن افراد صالح به این مجلس. البتّه مردم نشان دادهاند که آمادهاند؛ مردم در طول این یازده دوازده سال نشان دادهاند که در حسّاسترین لحظات، تکلیف خودشان را خوب انجام میدهند؛ ما [هم] باید در مقابل مردم تکلیفمان را انجام بدهیم. مردم خوبند، مردم در صحنهاند، مردم آمادهاند، مردم باهوشند، وقتشناسند، تکلیفشناسند. متأسّفانه حرفهایی زده شد اطراف مجلس خبرگان که بنده تعقیب کردم و گوش کردم، بسیاری از آنچه دربارهی مجلس خبرگان گفته شد، حرفهای خلافی بود؛ بسیاری از این حرفها از روی احساس مسئولیّت ادا نشده بود.11 چرا باید کسی حرفی بزند که مصوّبات متین و محکم مجلس خبرگان را زیر سؤال ببرد؟ آنهایی که امروز در مجلس خبرگان جمعند، هفتاد هشتاد نفر از برگزیدگان ملّتند که در میان اینها شاید سی چهل نفر علمای بزرگ و مجتهدین عالیمقام [وجود دارند]؛ بسیاری از افرادی که دارای سوابق درخشان انقلابی هستند، بسیاری از کسانی که بارها و بارها مورد تمجید امام قرار گرفتند، بسیاری از کسانی که مسئولیّتهای بزرگی را در انقلاب بر عهده داشتند؛ وقتی اینها تصمیم میگیرند، وقتی اینها یک چیزی را به عنوان آئیننامهی خودشان و مقرّرات خودشان تصویب میکنند، ما چرا باید دربارهی این شک بکنیم؟ اگر دربارهی مصوّبات چنین شخصیّتهایی کسی تردید بکند، پس دربارهی مصوّبات کدام جمع دیگری مردم میتوانند مطمئن و خاطرجمع باشند؟ کسانی که حرفی بر زبان جاری میکنند، متوجّه باشند تبعات آن حرف را، لوازم آن حرف را؛ بفهمند که دشمن چه استفادههایی خواهد کرد از آن حرفی که آنها بر زبان جاری میکنند. چرا انسان باید حرفی بزند که دشمنان را شاد کند، دوستان را افسرده کند، ملّت را ملول کند؟ البتّه ملّت ما بحمداللّه هرگز ملول نشدهاند و نخواهند شد؛ ملّت بسیار بانشاط است، بسیار هوشمند است. مصوّباتی که خبرگان داشتند، مقرّراتی که وضع کردند، آئیننامههایی که داشتند، همهی آنها از لحاظ شکلی درست است؛ یک چیزی را مصلحت دانستند، تصویب کردند؛ هیچ اشکالی ندارد، کسی اعتراض نباید بکند. البتّه در مجلسی که میخواهند تصمیم بگیرند، هر کسی اعتراض دارد، حرف دارد، استدلالی دارد، باید بگوید؛ وقتی چیزی را تصویب کردند و بعد از آنکه تمام شد، حتّی مخالفین هم بایستی از مصوّبه دفاع کنند این قوانینی که تصویب میشود، خب در داخل جامعه یک عدّه موافقند، یک عدّه مخالفند همه باید بر طبق آن قوانین عمل کنند، همه باید در عمل، از آن قوانین دفاع کنند.