بعضی از آیات کریمهی الهی آیات قرآن گویی در طول قرنهای متمادی، به معنای واقعی، یا تفسیر نشده بود یا به وسیلهی ما و نسلهای معمولی بشر فهمیده نشده بود. این آیات در دوران انقلاب ما و در طول این ده یازده سالِ پُرحادثه و پُرماجرا معنا شد و حق هم همین است. حوادث و شرایط خاص است که میتواند حقایق الهی را که در قالب الفاظ هست، درست معنا کند. مثلاً آیات نازلشدهی در جنگ اُحد را نمیشود در یک زندگی عافیتآلود و عافیتآمیز درست فهمید. آیات نازلشدهی در غربت نبیّ اکرم (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و اصحاب آن بزرگوار مثلاً در شعب ابیطالب یا در راه مکّه را نمیشود در شرایط معمولی زندگی و در خانه و در بازار و در محیط مأنوس خانوادگی درست درک کرد؛ چیز دیگری لازم است؛ شرایط خاصّی لازم است که بسیاری از آیات معنا بشود. و اگر درست بخواهیم نظر بدهیم، باید بگوییم که مجموعهی آیات الهی با تفاسیر ائمّهی معصومین (علیهم الصّلاة و السّلام) که در ظرف انقلاب نازل شده بود در دوران بعثت و هجرت و جهاد و شهادت نازل شده بود در دوران انقلاب که دوران برانگیختگی مردم، دوران جهاد و شهادت و هجرت و زحمت و تلاش است، بهتر از همیشهی تاریخ فهمیده میشود یا قابل فهمیده شدن است.