عزیزان من، آزادگان، رزمندگان، خانواده‌ها، هجران‌کشیده‌ها، همه‌ی ملّت، دلدادگان به اسلام و انقلاب و حاکمیّت جهانی اسلام! یازده سال گذشت؛ یعنی در مقیاس تاریخ یک چشم بر هم زدن، بیشتر که نیست تاریخ را شما نگاه کنید، تاریخ را بخوانید، می‌بینید ده‌سال‌ها، بیست‌سال‌ها، پانزده‌سال‌ها، یازده‌سال‌ها در طول تاریخ هیچ [است]؛ یک چشم به هم زدن است در یک چشم بر هم زدن، وعده‌ی اوّل الهی تحقّق پیدا کرد. آن چه بود؟ آن، این بود که ما شما را نصرت خواهیم کرد، ما شما را پیروز خواهیم کرد. پیروز شدیم دیگر؛ پیروزی از این بهتر؟ هیچ پیروزی‌ای برای یک ملّتی که انقلابی است و مثل ما است، به این بزرگی و به این کمال و به این شیرینی نیست: همه‌ی دنیا آمدند در مقابل شما تا شما را از مرزهایتان یک قدم عقب بنشانند؛ میلیاردها صرف کردند، مجهّزترین وسایل جنگی را آوردند، قدرتمندترین قدرتها با هم همدست شدند، از شرق و غرب کمک گرفتند، وسایل تبلیغاتی را با قوّت هر چه تمام‌تر وارد کردند، هشت سال هم جنگیدند، دو سال هم بعدش چک و چانه زدند، آخرش نشد. کدام کشوری، کدام ملّتی برای قدرت خود و برای پیروزی خود از این نشانه‌ای بالاتر میتواند داشته باشد؟ جنگهای دنیا پنج‌روزه است، ده‌روزه است، دوروزه است، جنگ بین‌الملل چهارساله است، پنج‌ساله است؛ تازه، تمام نقشه‌ی جغرافیای عالم در جنگهای بین‌الملل تغییر و تبدیل پیدا میکند. چند ساعت در آن قسمت خلیج فارس زد و خورد شد،8 الان نقشه‌ی جغرافیای دنیا تغییر پیدا کرده؛ همه‌ی دنیا لشکر کشیدند به خلیج فارس! اینها را مقایسه کنید با هشت سال جنگ همه‌جانبه با کشور ما؛ و بعد از آنکه همه‌ی زورهایشان را زدند، تازه ملّت ایران از آنها بانشاط‌تر، شاداب‌تر، کشور دست‌نخورده‌تر، نیروهای نظامی منظّم‌تر.

«9»