شما در جای حسّاسی هستید؛ با قرآن باید آشنا بشوید، با الهامات و اشاره‌های قرآن هم باید آشنا بشوید، با معارف پیچیده‌ی اسلامی نه در حدّ یک فیلسوف و در حدّ یک متخصّص در حدّ یک انسان عارف واقفِ آگاه باید آشنا بشوید. البتّه اینها معرفت است؛ آن ایمان و اخلاص، ناشی از این دانستن‌ها نیست، ناشی از چیزهای دیگری است. ذکر را باید فراموش نکنید، دعا را باید فراموش نکنید، آن نمازشب‌هایی را که در جبهه میخواندید، باید نگه دارید، آن نوافل را باید توجّه کنید، آن نماز باحالی را که شب حمله و عملیّات که خیال میکردید شب آخر عمرتان است به جا می‌آوردید، باید نگه دارید؛ باید این را تقویت کنید. نگوییم چون از ما توقّع دارند، ما باید این‌جوری باشیم؛ نه، این یک چیز خیلی ضعیفی است؛ بگویید چون بار سنگینی بر دوش ما است، استخوان مستحکمی لازم است.

«28»