بیانات و مکتوبات 1369
[خداوند] خطاب به نبیّ اکرم که این روزها همه به یاد آن بزرگوارند به خاطر رحلت آن حضرت وقتی که دستور میدهد: «قُمِ الَّیلَ اِلّا قَلیلًا × نِصفَه، اَوِ انقُص مِنهُ قَلیلًا × اَو زِد عَلَیهِ وَ رَتِّ‌لِ القُرءانَ تَ‌رتیلًا»13 شب را بیداری بکش، نصف شب را یا ثلث شب را فقط استراحت کن و سایر دستورات بعد دنبال آن میفرماید: اِنّا سَنُلقی عَلَیکَ قَولًا ثَقیلًا؛14 ما سخن سنگینی را بر تو القا خواهیم کرد؛ باید خودت را آماده کنی. حالا ما در حدّ پیغمبر که خب هیچ، در حدّ کمترین شاگردانشان هم قابل این نیستیم که اصلاً فکرش را بکنیم؛ ماها در حدّ امام هم خودمان را قابل نمیدانیم که فکرش را بکنیم، امّا به قدر خودمان [باید تلاش کنیم]. اصلاً شما نباید خودتان را با یک آدم معمولی، با یک آدم مادّی، با یک آدم اهل تلاشهای رایج دنیوی که ممکن است مؤمن هم باشد خیلی از این تلاشهای معمول دنیوی و زد و بندها و کارها و مانند اینها با ایمان و با هیچ چیز هم منافات ندارد مقایسه کنید. و سپاه این‌جوری شکل گرفت، این‌جوری پا گرفت، لذا همین‌جور بر خلاف محاسبات مادّی، همان‌طور که گفتم بر اساس ایمان به غیب پیش رفت. اصلاً سپاه تا حالا فرصتی پیدا نکرده؛ این اوّلین فرصت سپاه است.