فداکاری فقط ناشی از دین نیست؛ فداکاری ناشی از یک احساس معنوی است و آن احساس معنوی میتواند دین باشد، یک جا میتواند ناسیونالیسم باشد مگر نیست؟ چقدر شما لشکرهایی را سراغ دارید در دنیا که برای دفاع از میهنشان یا برای اقتدار بخشیدن به میهنشان رفتند خودشان را به آب و آتش زدند و خودشان را به کشتن هم دادند؛ این چیست؟ این ایمان مذهبی است؟ نه، در این جنگهای فراوان طول تاریخ این[طور] نبوده که فقط ایمان مذهبی حاکم باشد؛ در اغلب آنها ایمان مذهبی نبوده امّا یک عامل معنوی هست یا جاهطلبیها، یک عامل معنوی است، منتها عامل معنویِ منفی؛ یا عامل مادّیِ رقیقی که یک جنبهی معنویّتی دارد؛ منتها جنبهی معنویّت بد، نه جنبهی معنویّت خوب؛ چون هر چیز معنوی و روحی مستحسن نیست؛ گاهی یک چیزی مادّی هم نیست امّا جهتگیری غلط مادّی در آن هست. خب، پس ارتشهایی هستند، علاوه بر آن خصوصیّات، فداکاری هم حتّی دارند؛ فرق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با آنها چیست؟ فرق آن همین است: در شما این عامل تقوا، عامل ورع، عامل توجّه به خدا، عامل اخلاص، عامل عمل برای اهداف پیغمبران که این هدفها امروز در دنیا غریب مانده آن چیزی است که شما را امتیاز میدهد.