ما باید در تمام حرکات و اعمالمان این حقیقت در یادمان باشد. و این درس بزرگ اسلام و درس بزرگ معلّم بزرگ ما در این دوران یعنی امام بزرگوار ما که خود عامل به اسلام بود و اسلام فقط در زبان و حنجرهی او نبود بلکه از اعماق وجود او اسلام میتراوید بود که ما در کارهایمان، نیّت خیر، نیّت الهی، قصد خالص داشته باشیم. اگر خود او این نیّت خالص را نمیداشت، انقلاب به اینجا نمیرسید و اگر این امّت مسلمان و مؤمن و خداجوی و امامدوست و مرید آن رهبر عظیمالشّأن و عالیمقام و شایسته، قصد خدا در کارهایشان نمیداشتند و نیّتهای دنیاطلبانه و هواهای نفسانی و اغراض فردی و گروهی و غیره بر اعمال و رفتارشان حاکم میبود، این انقلاب به اینجا نمیرسید. آنچه انقلاب را به اینجا رساند، همان ایمانهای خالص و نیّتهای صادق و ایمانهای پاک و روحهای سرشار از اخلاص و صفا بود؛ از حالا به بعد هم همینجور است.