بیانات و مکتوبات 1369
به دولت خدمتگزار و لایق نیز یادآور میشوم که این ملّت بزرگ و فداکار، بخصوص طبقات محروم و پابرهنگان که بار اصلی انقلاب و کشور را همیشه بر دوش داشته‌اند، حقّاً شایسته‌ی خدمت و سزاوار صمیمیّت‌اند؛ در تمام برنامه‌ها و تصمیم‌ها، پیش از هر چیز لازم است استیفاء حقوق و تأمین رفاه و آسایش و رشد مادّی و معنوی و حفظ عزّت و شرف آنان مورد توجّه باشد. اگر در دورانهای گذشته همه‌ی سرمایه‌ها و پول و شغل و تحصیل و عمران و خلاصه همه‌ی خیرات در جهت منافع مرفّهین به کار میرفت و قشرهای ضعیف یعنی اکثریّت همواره به فراموشی سپرده میشدند، نظام اسلامی بعکس باید تمام همّت خود را به پُر کردن شکافهای عمیق اقتصادی و اجتماعی میان فقیر و غنی مصروف کند و سرمایه‌های مادّی و معنوی کشور را در راه خدمت به پابرهنگان که حقّ حیات به گردن کشور دارند، به کار اندازد. هر لحظه‌ای از عمر مسئولان که در خدمت مردم صرف کار و اندیشه شود، به عبادت صرف شده است و کارگزاران کشور که خدمتگزاری مردم، بزرگ‌ترین افتخار آنان است، باید لحظه‌ای را از این عبادت خالی نگذارند. در پایان، یاد شهدای عزیز دانش‌آموز و دانشجو را گرامی داشته، برای آنان رحمت و فضل الهی را مسئلت میکنم و توفیقات همه‌ی اقشار ملّت عزیز را از خداوند متعال مسئلت مینمایم. والسّلام‌علیکم‌ورحمة‌اللّه علیّ‌الحسینیّ الخامنه‌ای