مطلب دیگر این است که حوادث خلیج فارس برای دیرباورترین افراد ملّت ما اگر چنین افرادی در میان ما بودند ثابت کرد که ما باید نیروهای مسلّح خودمان را هر چه بیشتر و باکیفیّت‌تر و عمیق‌تر تقویت کنیم و این کار را خواهیم کرد. ابرقدرت‌ها و امروز به طور مشخّص آمریکا به این اکتفا نمیکنند که حول و حوش خانه‌ی خود، در گرانادا و پاناما و امثال آن دخالت کنند؛ دخالت را به مناطق دوردستی مثل خلیج فارس هم کشیده‌اند. اگر چه این اوّلین بارشان نبود؛ اوّلین باری که دخالت نظامی در این مناطق انجام گرفت، در سال ۱۳۵۹ بود که نیروهای آمریکا به فرمان رئیس‌جمهور دموکرات5 به طبس حمله‌ی نظامی کردند، به قصد اینکه خود را به تهران برسانند؛ البتّه از همان نیمه‌راه، جسدهای سیاه‌شده و جزغاله‌شده‌شان برگشت! عجیب است؛ کشور عزیز ما و ملّت بزرگ ما و منطقه‌ی تاریخی ما آزمایشگاه چه تجربه‌های بزرگی است؛ اتّفاقاً اوّلین باری هم که آمریکایی‌ها دخالت مستقیمی در اجرای یک کودتای نظامی در یک کشور کردند، در بیست‌وهشتم مرداد ۱۳۳۲ بود که آن کودتای ننگین را آمریکایی‌ها مستقیماً با پولشان، با عواملشان، با نقشه‌شان، با نظامی و شبه‌نظامی‌شان در ایران، در تهران به راه انداختند. متأسّفانه آن روز غفلتها موجب شد که توطئه‌ی آمریکایی‌ها به نتیجه برسد. امّا تمام شد؛ انقلاب اسلامی درِ همه‌ی این تجاوزها و پُررویی‌ها را، این خباثتها را نسبت به ایران، بر روی دشمنان بسته است و شجاعت شما و حضور ملّت و کارایی‌های شما باید برای همیشه این در را بسته بدارد. اینها آمدند خلیج فارس را هم مشمول تجاوزها و دخالتها و کارهای غلط و ناشایست خودشان کردند.

«4»