مردم شما هم از اعماق وجود مسلمانند، مسائل سیاسی و مانند اینها درجهی دوّم است. اگر بخواهید به پیروزی برسید، باید این مردم دنبال سر شما باشند؛ اگر بخواهید این مردم دنبال سر شما باشند، راه آن، این است که مردم احساس ایمان و صدق و صفا بکنند در رهبران که بحمداللّه هست شماها اهل دینید، اهل ایمانید بعضی از علما، بعضی از غیر علما به هر حال جزو کسانی هستید که در راه اسلام حرکت کردهاید؛ باید این احساس ایمان در رهبران به وسیلهی مردم در حدّ اعلیٰ باشد؛ شائبهای به وجود نیاید، شائبهی سیاسیکاری و شائبهی این چیزها باید وجود نداشته باشد. [اگر] مردم این را ببینند، دنبال شما هستند؛ تکیهی شما هم فقط به نیروهای مسلّحتان نخواهد بود و آحاد مردم دنبال شما حرکت میکنند. و شما به این توجّه آحاد مردم احتیاج دارید، به کمک آنها احتیاج دارید؛ نیروی مسلّح شما وقتی در شهرها میتوانند کار کنند که مردم با آنها باشند، در روستاها همینطور. انشاءاللّه فردا که شما پیروز شدید و حکومت تشکیل دادید، اوّلِ دردسرِ شما است؛ آن وقت در حالی میتوانید مقابله کنید با دشمنیهای دشمنانتان که مردم با شما باشند. مردم شما هم جز به ایمان به چیز دیگری و به جای دیگری دل نخواهند داد؛ اصل قضیّه این است. باید اسلام را، آن اسلام همهجانبه را، آن ایمان خالص را، آن اخلاص للّه را در کسانی که با شما همکاری میکنند، همفکری میکنند، کمک میکنند، تقویت بکنید. رفتارها، گفتارها، اظهارها، منطبق باشد با خطّ اسلامی؛ در این صورت البتّه مردم [با شما] هستند.