ما در پایان یک راه نیستیم؛ ما در وسط یک راهیم؛ و اگر درست بخواهیم حساب کنیم، در اوایل یک راهیم. ما در راه حاکمیّت مطلق اسلام هستیم؛ راه خدا پایان ندارد، تمامی ندارد، خستگی ندارد، شکست ندارد؛ این راه خدا است. ان‌شاءاللّه آحاد ملّت، مخصوصاً جوانهای مؤمن، مخصوصاً شماها که سالهایی از جوانی‌تان را در این راه با همه‌ی وجود مصرف کردید، باید در این راه با همه‌ی وجود، با شور و شوق، حرکت را ادامه بدهید. دشمنان زخم خورده‌اند، ضربت خورده‌اند امّا باز محلّ خطرند. باید ایستادگی کرد؛ باید راه را با قدرت پیش رفت؛ از خدا باید کمک گرفت. امروز وضع ما به سمتِ خوبیِ همه‌جانبه است؛ از جهات سیاسی وضعمان خیلی خوب است؛ از جهات اقتصادی و غیره هم ملّت ایران دارند ان‌شاءاللّه به سمت بهتر شدن حرکت میکنند؛ امّا راه، راه دشواری است. همه باید تلاش کنند، همه باید احساس کنند که دشمن منتظر غفلت ما است، منتظر کسالت و بی‌تفاوتی ما است تا ضربه را وارد کند و نباید گذاشت و آن کسی که در میان ملّت ایران از همه شایسته‌تر است برای این ایستادگی قهرمانانه، رزمندگان ما هستند؛ مخصوصاً آنهایی که رنج اسارت را و امتحان اسارت را با پوست و گوشت و استخوان و با همه‌ی وجودشان لمس کردند. و این ایستادگی هم، این صبر و مقاومت هم، مثل صبر و مقاومت قبلی است؛ پیروزی دنبال آن خواهد بود.

«4»